Korte Berichten Libië (2)
Samenstelling: Kees Kalkman
Inhoud:
- Om effekt te hebben heeft dit soort interventie een duidelijke doelstelling nodig
- Laat de buren van Libië dit regelen
- Europa fiedelt terwijl Libië in brand staat
- No-fly zone in Libië kan tot 300 miljoen dollar per week kosten
- Twee oorlogsschepen van de VS passeren het Suezkanaal
- Een gezamenlijke Arabische strijdmacht kan een no-fly zone in Libië
beter afdwingen
Om effekt te hebben heeft dit soort interventie een duidelijke doelstelling nodig
Westerse landen zullen binnenkort in Libië in een oorlog verwikkeld raken met het nobele doel om burgers te beschermen. Maar hoe zo'n konflikt afloopt is onmogelijk te voorspellen. De VN-Veiligheidsraad heeft het gebruik van "alle noodzakelijke middelen" toegestaan, waaronder bombardementen vanuit de lucht, om een militaire overwinning van kolonel Gadaffi te voorkomen. Het was echter niet geheel duidelijk wat deze toestemming in de praktijk zal inhouden.
De Amerikanen, Britten en Fransen zijn tot de conclusie gekomen dat het instellen van een no-fly zone niet voldoende is. De hoofdmacht van de troepen van kolonel Gadaffi bestaat uit tanks en infanterie, dus een verbod op de inzet van zijn luchtmacht is niet genoeg om de val van Benghazi en het oosten van Libië te voorkomen. Omdat het grootste deel van de Libische bevolking in steden dichtbij de kust leeft, zouden luchtaanvallen op de hoofdweg langs de kust de versleten strijdkrachten van het regime kunnen stoppen. Maar het is oorlogstraditie in het Midden-Oosten dat de eerste dagen van een buitenlandse interventie altijd de beste zijn.
(..)
Bron: Patrick Cockburn in The Independent (GB), 18 maart 2011
Naar bovenLaat de buren van Libië dit regelen
De 22 naties van de Arabische Liga hebben opgeroepen tot een no-fly zone boven Libië. Engeland en Frankrijk ook. Ze zeggen dat Libië een humanitaire ramp zal worden als kolonel Muammar Gadaffi nu niet wordt gestopt. Ze zeggen dat zijn overwinning de strategische ineenstorting zou betekenen van alles dat waardevol is in het Midden-Oosten. Maar deze strategische moralisten zien een verraderlijk en beschadigend feit over het hoofd. Ze zouden deze klus heel goed zelf kunnen klaren. Ze bezitten honderden gevechtsvliegtuigen en de nodige luchtmachtbases - kortom volledig luchtoverwicht boven Libië. En nu, met een 10-0 stemming in de Veiligheidsraad, hebben ze voldoende gezag om die no-fly zone in te stellen, plus de zegen om "alle noodzakelijke actie" te ondernemen om de Libische rebellen te beschermen.
(..)
Bron: Leslie Gelb in The Daily Beast (VS), 18 maart 2011
Naar bovenEuropa fiedelt terwijl Libië in brand staat
De onenigheid tussen de Europese landen over Libië is niet meer alleen pijnlijk, het komt neer op een volledige vernedering, nu Duitsland opnieuw Brits-Franse voorstellen voor een no-fly zone heeft geblokkeerd tijdens een bijeenkomst van de G-8 in Parijs. Het Libische debakel van de EU is de pendant op het gebied van de buitenlandse politiek van de ineenstorting van de eurozone vorig jaar en al even schadelijk voor haar wereldwijde geloofwaardigheid en invloed. Opnieuw moet Europa een onaangename waarheid onder ogen zien: tenzij de VS de leiding nemen, gebeurt er niets. Europa is niet volledig passief gebleven tegenover de de geaccelereerde tegenaanval van Muammar Gadaffi op de strijdkrachten van de rebellen. De EU heeft sancties afgekondigd, de tegoeden van leidende figuren bevroren en een wapenembargo gesteund. Het heeft ook luidkeels verkondigd dat Gadaffi moet opstappen. Maar deze maatregelen hebben in het terrein geen enkel zichtbaar verschil opgeleverd.
Bron: Simon Tisdall in The Guardian (GB), 15 maart 2011
Naar bovenNo-fly zone in Libië kan tot 300 miljoen dollar per week kosten
Een rapport van het Center for Strategic and Budgetary Assessments onderscheidt drie opties voor een no-fly zone.
- Een plan dat het hele land (680.000 vierkante mijl) zou bestrijken is het kostbaarst en meest ingewikkeld. Uitgaande van een operationeel tempo vergelijkbaar met dat van de no-fly zone in Irak zou dit tussen de 100 en 300 miljoen dollar per week kosten. Daarbij komt dan nog een eenmalige uitgave van tussen 500 miljoen en 1 miljard dollar om met luchtaanvallen de Libische luchtafweer uit te schakelen.
- Een optie die zich zou beperken tot het noorden van het land en controle zou vereisen van het gebied boven de 29e breedtegraad (230.000 vierkante mijl) zou tussen de 30 en 100 miljoen dollar per week kosten. De eenmalige uitgave bedraagt in dit geval tussen 400 en 800 miljoen dollar.
- De derde optie zou zich beperken tot het kustgebied en hoofdzakelijk met raketten bewapende marineschepen voor de kust en op het land gestationeerde gevechtsvliegtuigen inzetten. Scheepsradars van het type Aegis en AWACS-vliegtuigen kunnen van grote afstand vijandelijke vliegtuigen identificeren. De onderschepping kan plaatsvinden met SM-2 raketten op de schepen en AIM-120 raketten, die vanaf grote afstand door de vliegtuigen worden afgeschoten. Zo'n scenario zou 15 tot 25 miljoen dollar per week kosten en er zou geen eenmalige uitgave zijn, omdat in dit geval de Libische luchtverdediging niet hoeft te worden uitgeschakeld.
Bron: The Hill (VS), 12 maart 2011
Naar bovenTwee oorlogsschepen van de VS passeren het Suezkanaal
De kernonderzeeër USS Povidence en de destroyer USS Mason zijn volgens de Egyptische autoriteiten afgelopen zaterdag vanuit de Rode Zee het Suezkanaal ingevaren. Beide oorlogsschepen maken deel uit van het eskader dat geleid wordt door het vliegdekschip USS Enterprise. De schepen gaan de Amerikaanse aanwezigheid in de Middellandse Zee versterken met het oog op operaties tegen Libië. Er zijn minstens vijf grotere oorlogsschepen van de VS in de Middellandse Zee, waaronder de USS Kearsarge met een kontingent mariniers aan boord.
Bron: The State (VS, South Carolina), 12 maart 2011
Naar bovenEen gezamenlijke Arabische strijdmacht kan een no-fly zone in Libië beter afdwingen
Arabische militaire experts denken dat de Golfstaten en Egypte met succes een no-fly zone in Libië kunnen afdwingen. De luchtmacht van de Verenigde Arabische Emiraten kan enkele squadrons F-16 Block 60 en Mirage 2000-9 leveren, de Saoedische luchtmacht F-15S squadrons en Egypte een aantal F-16 squadrons die kunnen opereren vanaf de luchtmachtbasis Marsa Matruh in het westen van Egypte. Dit levert 120 gevechtsvliegtuigen op die ondersteund kunnen worden met radarvliegtuigen zoals de Egyptische E-2C Hawkeye of de Saoedische AWACS, een aantal onbemande robotvliegtuigen voor verkenning en Saoedische tankvliegtuigen. Egypte en de Golfstaten kunnen ook helikoptersquadrons inzetten met Apache Logbow gevechtshelikopters en Blackhawks en Chinook transporthelikopters voor reddingsoperaties. De bemanningen en het ondersteunend personeel kunnen binnen een paar uur naar het westen van Egypte worden gevlogen met C-130 transportvliegtuigen van Egypte en de Emiraten en C-17s van Qatar.
Bron: Institute for Near East & Gulf Military Analysis (Doebai), 11 maart 2011
Naar boven
Naar beginpagina