Korte Berichten week 23
Kees Kalkman
Inhoud:
- Welk doel wordt met de interventies van de Bundeswehr gediend?
- Oorlogsschepen van de VS beschermen Nigeriaanse olie
- Groter aantal homo's verlaat het leger
Doel van de inzet: onduidelijk
Het is maar de vraag welke buitenlandse politiek met de interventies van de Bundeswehr wordt gediend
Vroeger ging het bij de buitenlandse operaties van de Bundeswehr steeds om principiële kwesties: Moet de Bundeswehr eigenlijk wel buiten het NAVO-gebied worden ingezet zoals in Somalië? Mag ze meedoen met oorlogen zoals in Joegoslavië of Afghanistan? Is wereldwijd optreden in overeenstemming met de grondwet?
Maar bij het uitzenden van 780 Duitse militairen naar Kongo gaat het daar allemaal niet om. De wijdverbreide scepsis zet vooral in bij – schijnbaar – zuiver logistieke problemen zoals de vraag of het kleine aantal troepen en de korte duur van het mandaat sowieso een bijdrage kunnen leveren aan de stabilisering van een groot, verscheurd land als Kongo. Daarachter zit echter misschien wel de meest principiële vraag van alle: namelijk die naar de grenzen, taken en mogelijkheden van de krijgsmacht.
Het geloof in de onbegrensde militaire mogelijkheden was na het einde van de bipolaire wereld in Duitsland bijna onbegrensd. Er werd gedebatteerd over de legitimiteit van de interventies. Maar nauwelijks over de vraag of de aangegeven doelstellingen althans in theorie met militaire middelen wel te bereiken waren.
Dat veranderde ook niet toen de verschillende militaire operaties gemeten aan doelstellingen vrijwel allemaal te kort bleken te schieten. Noch in Somalië, noch in Afghanistan heersen nu stabiele verhoudingen, het vertrek van de internationale troepen uit voormalig Joegoslavië zou nieuw geweld met zich meebrengen. De waarschuwingen van hoge officieren tegen een te grote belasting van de Bundeswehr, die al jarenlang klinken, worden alleen maar bezien in het licht van de planning van de begroting en de reorganisatie van de Bundeswehr tot een interventieleger.
Staten als Engeland en Frankrijk geven onomwonden toe dat hun buitenlandse en veiligheidspolitiek vooral de eigen belangen dient, in de Bondsrepubliek wordt dat vermeden. Men spreekt graag over de "toegenomen verantwoordelijkheid" van Duitsland in de wereld en humanitaire taken waaraan men zich niet kan onttrekken. Alsof een bomaanval net zoiets is als de verdeling van hulpgoederen. Pas het ontwerp voor een defensienota spreekt nu duidelijker taal door het veiligstellen van de aanvoer van grondstoffen als legitiem doel te noemen. Volledig in overeenstemming met de koers van de NAVO, maar in opvallende tegenspraak met de tot nu toe scherpe afwijzing van de verdenking dat het Westen de laatste jaren meerdere keren oorlog om olie heeft gevoerd.
Het klimaat verandert. Terwijl enerzijds het geloof aan de (bijna) onbegrensde mogelijkheden ook ten gevolge van het debacle in Irak verdwijnt, groeit anderzijds het verlangen om de Bundeswehr heel openlijk in te zetten voor Duitse ekonomische belangen. De inzet in Kongo valt niet binnen die trend. Noch in de ene noch in de andere richting.
Bron: Bettina Gaus, Tageszeitung (Duitsland), 2 juni 2006
Oorlogsschepen van de VS beschermen Nigeriaanse olie
De Nigeriaanse krant The Guardian meldt dat de aanwezigheid van de VS in de Golf van Guinee een resultaat is van de bescherming van de Nigeriaanse olie-installaties door de marine van de VS.
Een verslag in de krant van 31 mei stelt dat de marine van de VS patrouilleert in de Golf van Guinee, waar het grootste olieveld van Nigeria, Bonga Project is gelegen, om te voorkomen dat het veld het doelwit wordt "van terroristen en andere maritieme kriminelen". Admiraal Harry Ulrich, de kommandant van de VS-marine in Europa en Afrika zei tegen de krant: "We horen een aantal verhalen over onze aanwezigheid in de Golf van Guinee, maar ik stel vast dat we ons zorgen maken over Nigeria en het land willen helpen om de regio de beschermen tegen maritieme kriminelen. "De VS en alle verantwoordelijke naties willen overal ter wereld veilige kusten voor de landen die ons voorzien van energie en daarom zijn we daar vaak. Nigeria heeft dus niets te vrezen."
Men was bang dat de schepen ter plekke waren voor militaire doeleinden, maar Ulrich, die sprak op het symposium Seapower for Africa in Abuja, zei dat hoewel de Nigeriaanse federale regering het gebied probeerde te beveiligen, de schepen van de VS in de regio waren als resultaat van hun zorgen om Nigeria en hun afhankelijkheid van olie.
Bron: United Press International in World Peace Herald, 1 juni 2006
Groter aantal homo's verlaat het leger
Volgens een woordvoerster van het Pentagon is het aantal militairen dat ontslagen is op basis van de officiële politiek van “niemand vragen, niemand zeggen” ten aanzien van homoseksualiteit vorig jaar toegenomen met 11 procent – de eerste toename sinds 2001. Overste Ellen Krenke zei dat in het begrotingsjaar 2005 726 VS-militairen op grond van de politiek waren ontslagen tegen 653 het jaar ervoor. De cijfers werden vrijgegeven nadat een groep die zich sterk maakt voor homorechten had verklaard de statistiek zelf in handen te hebben.
Servicemembers Legal Defense Network, dat militairen vertegenwoordigt die ontslagen zijn omdat ze openlijk voor hun homoseksualiteit uitkwamen, stelt dat de politiek van het Pentagon het leger berooft van gekwalificeerd en ervaren personeel in een tijd dat landmacht en mariniers grote problemen hebben hun rekruteringsdoelen te halen. De politiek verbiedt het leger navraag te doen naar de seksuele voorkeur van personeelsleden maar geeft ontslag aan degenen die openlijk voor hun homoseksualiteit uitkomen. De politiek werd in 1993 ingevoerd door president Clinton. De ontslagen piekten in 2001 met 1227 en daalden vervolgens naar 885 in 2002 en 770 in 2003.
Bron: Associated Press in Military.com, 25 mei 2006
Naar boven
Naar beginpagina