Utrecht, 28 juni 2006

KRO Netwerk over de kernbewapening
een paar ernstige nalatigheden

door Karel Koster

Vanavond besteedde KRO Netwerk aandacht aan de kernwapenproblematiek. Een goede zaak, waant het onderwerp komt nauwelijks aan de orde in de Nederlandse media. Er waren echter een aantal  storende gebreken waardoor een vertekend beeld van deze kernwapenproblematiek ontstond.

  1. De teneur van het programma (na een opsomming van de duizenden kernwapens in de bestaande kernwapenarsenalen) was om de kwestie van kernbewapening en het Non-proliferatie Verdrag toe te spitsen op één probleem: de verspreiding van kernwapens en kernwapentechnologie. Daarbij werd verwezen naar het Non-proliferatie verdrag zonder serieus in te gaan op de cruciale afspraken die gemaakt zijn in dat verdrag.  Zo werd niet verwezen naar een cruciaal artikel (art vi): de verplichting voor de kernwapenstaten om serieus naar nucleaire ontwapening toe te werken. Ook art iv, het recht op de toegang tot nucleaire technologie voor vreedzame doeleinden, waar Iran zich op beroept, kwam niet aan de orde. Omdat een groot deel van het programma bestond uit het interviewen van westerse politici  en deskundigen (Madeline Albright, Rob de Wijk, VS onderminister Joseph) werd heel snel de problematiek neergezet als een kwestie van 'wij' tegen  'zij'. Daarmee verdween het idee dat wij ook een probleem zijn, namelijk door het eigen bezit van duizenden kernwapens. Dat is overigens de reden dat het westerse beleid zo ongeloofwaardig is.
  2. Dat niet bestaan van 'wij' als een probleem werd nog eens versterkt door het weglaten van nog een probleem: het feit dat er Amerikaanse kernwapens op Nederlandse bodem liggen op vliegbasis Volkel, dat Nederlandse piloten worden opgeleid om deze kernwapens met Nederlandse vliegtuigen af te werpen, in het kader van het NAVO nucleaire beleid
  3. De kwestie van de Iraanse dreiging werd zo behandeld dat een equivalentie ontstond tussen de bestaande Israëlische kernwapenmacht van 100-200 kernkoppen en de vermeende en  niet bewezen bedoelingen van Iran om kernwapens te ontwikkelen. (Op een punt wordt zelfs gezegd: Israël/Iran heeft óók kernwapens). Dat wordt niet beweerd door het Internationale Atoomenergie Agentschap IAEA. Directeur generaal ElBaradei gebruikt aanzienlijk genuanceerdere formuleringen, evenals zijn voorganger directeur Hans Blix. Deze verklaringen van de heren worden echter niet aangehaald in het programma. Er wordt volstaan met een technisch verhaal van een kernfysicus die uitlegt hoe Iran eventueel een kernwapen zou kunnen bouwen maar niet het bewijs levert dat Iran dat ook aan het doen is. Toch wordt die indruk bij de onwetende kijker achtergelaten. Gezien de zee van leugens die verspreid is door de Amerikaanse regering over het vermeende kernwapenprogramma van Irak tijdens de aanloop naar de oorlog tegen dat land, is het van groot belang om elke bewering over dit onderwerp afkomstig van Amerikaanse, Israëlische, of Iraanse bannelingen met bijzonder groot wantrouwen te bekijken. Dat gezonde wantrouwen ontbrak echter in het programma door de kritiekloze interviews met Albright en Joseph
  4. Tenslotte werd een evidente reden voor landen om kernwapens aan te schaffen nergens in het programma genoemd: als verdediging tegen een ongeprovoceerde aanval door de VS.  Ook de verschuivende Amerikaanse oorlogsdoctrine, waarbij de inzet van kernwapens steeds waarschijnlijker wordt, werd verzwegen.
Karel Koster

Naar boven
Naar beginpagina