Navo contra Navo in Afghanistan?
Dr. Ahmad
De oude strategie van de VS in Afghanistan in de jaren tachtig en de nieuwe strategie vanaf het jaar 2001
In de jaren tachtig had de Amerikaanse regering een heel andere strategie ten opzichte van de supermacht Sovjet-Unie in Afghanistan en de aanwezigheid van Sovjet-militairen in de regio.
In Pakistan steunde de VS de extremistische beweging onder de naam moedjahedien bij hun opstand tegen de Sovjets. De Amerikaanse en Pakistaanse geheime diensten bouwden tientallen trainingskampen in de provincie Peshawar. Ze investeerden samen met sommige Arabische landen miljarden dollars om de moedjahedien tegen het communisme te laten strijden.
Op 26 december 1979 trokken Sovjettroepen van het onderdeel Spetsnatz (speciale troepen) Afghanistan binnen. Deze speciale eenheid bracht President Amin om het leven en zette Babrak Karmal, de leider van de Parcham-fractie van de communistische partij op de troon.
Samen teisterden de Sovjets en de Amerikanen het land met een bloedige burgeroorlog. Landen als Iran, Saoedi-Arabië, andere fundamentalistische landen en China steunden de moedjahedien, terwijl de Sovjet-Unie en de landen van het Oostblok de Afghaanse regering steunden.
In de jaren 1978-1989 gaven beide blokken miljarden dollars aan hun Afghaanse bondgenoten. De Amerikanen hebben een enorme hoeveelheid wapens geleverd tengevolge waarvan duizenden onschuldige burgers om het leven zijn gekomen.
De Europese landen hielpen Arabische vrijwilligers naar Afghanistan te gaan om het communisme te bestrijden. Zo werd de basis voor het internationale terroristische netwerk al-Qaida gelegd.
In die tijd vocht Osama bin Laden zelf net als duizenden anderen tegen het communisme aan de kant van Amerika.
De moedjahedien en andere hedendaagse terroristische netwerken trainden allemaal samen onder begeleiding van de Amerikaanse en de Pakistaanse inlichtingendienst in de Pakistaanse stad Peshawar, waar uiteindelijk meer dan 200 kampen werden opgericht. Ook in andere streken zoals Baloechistan, Waziristan en Pashtunistan werden ze getraind.
Afghanistan was en is een speelplaats voor de grootmachten. Zo slaagde de Amerikaanse geopolitiek erin het communisme omver te werpen, maar heeft daarmee wel veel ellende bezorgd aan onschuldige burgers.
De oorlog in Afghanistan leverde meer dan twee miljoen doden en meer dan 300.000 vermisten op. Er zijn meer dan 200.000 invaliden en meer dan twee miljoen vrouwen zijn weduwe geworden. En meer dan vijf miljoen Afghanen zijn het land uit gevlucht naar andere landen uit angst voor de moedjahedien.
Tussen 1992 en 1997 kwamen duizenden onschuldige burgers om, vrouwen en kinderen, vooral ook in Kaboel. Kaboel is door toedoen van de moedjahedien de meest verwoeste stad van Afghanistan.
Amerika had Afghanistan aan de Pakistaanse regering overgelaten en de Pakistaanse regering kon de moedjahedien gemakkelijk naar Afghanistan leiden met het doel Afghanistan te vernietigen.
Na de burgeroorlog wilden de Amerikanen, Pakistanen en Engelsen alweer een nieuwe groepering opzetten van jonge moedjahedien en Talibanscholen opbouwen in Afghanistan.
Zo wilden ze een greep doen naar de olie die aanwezig is in landen als Iran, Turkmenistan, Oezbekistan en Azerbeidzjan. Bovendien wilden de Amerikanen gasleidingen bouwen van Turkmenistan via Afghanistan naar andere landen.
Mijn mening over de militaire strategie
Na de jaren negentig heeft Amerika de naam van de moedjahedien omgewisseld voor die van de Taliban en nu willen ze die weer inwisselen voor de naam grenstroepen.
Het ministerie van Defensie van de VS heeft namelijk een nieuw plan om de Taliban te bestrijden. Ze willen een corps van betrouwbare militairen van stammen aan beide kanten van de grens opbouwen.
De militairen die opgeleid worden behoren tot stammen van de Pashtun. Het zou gaan om ongeveer 85.000 man en het zou meer dan 850 miljoen dollar gaan kosten.
De grenstroepen worden met behulp van nieuwe technieken en methoden opgeleid Op dit moment zijn er al 65 militaire specialisten van Amerika in Pakistan.
Volgens mij klopt de naam grenstroepen eigenlijk niet omdat dit leger grote invloed zou kunnen uitoefenen op de buurlanden van Afghanistan. De grenstroepen zouden uiteindelijk zelfs actie kunnen ondernemen tegen de VS en de NAVO en kunnen ook in andere regio’s verwikkeld raken in gevechten.
Ik denk dat dit terrorismeprobleem rond de grens en het binnenland van Afghanistan anders moet worden aangepakt, niet met grenstroepen maar door de NAVO en het Afghaanse leger zelf. Die grenstroepen kunnen misschien wel een tijdje onder controle worden gehouden, maar uiteindelijk keren ze zich toch tegen de buitenlandse militairen in Afghanistan. Voorbeelden daarvan zijn de beweging van de Taliban en al-Qaida.
De Amerikanen proberen de grenstroepen op te leiden in het grensgebied, maar de NAVO is zelf ook bang dat de missie mislukt en dat de grenstroepen uiteindelijk tegen de NAVO zelf gaan vechten.
Volgens mij wil de VS nu voor de tweede keer gebruik maken van de Taliban en wel onder de naam grenstroepen.
Deze actie van de VS laat zien dat er grote vraagtekens gezet kunnen worden bij de taken van de NAVO in Afghanistan en de voorwaarden waaronder ze opereren. De buurlanden van Afghanistan keren zich tegen dit soort invloed en het gebruik maken door Amerika van de destabilisering voor zijn eigen geopolitieke interesses.
In dit verband is van belang dat de SCO (Shanghai Cooperation Organisation) op 17 augustus vorig jaar grootschalige legeroefeningen heeft uitgevoerd en een legitiem belang heeft bij het stabiliseren van de situatie in de regio de veiligheid van Centraal Azië.
Het zou ironisch zijn als de situatie zich zo ontwikkelt dat de VS nog steeds aan het vechten zijn in Afghanistan terwijl de SCO complimenten krijgt van de Afghaanse bevolking en de buurlanden, omdat de organisatie meehelpt in de regio aan de opbouw van het land.
Ik denk dat Washington zelf een slechte politiek met een onduidelijk plan in deze regio heeft gevoerd.
Volgens Godelief Swank (in het dagblad De Pers op 23 januari 2008) hebben zes Aziatische landen ruim tien jaar geleden de handen ineen geslagen om terrorisme, separatisme en extremisme in de regio gezamenlijk aan te pakken in de vorm van de SCO.
De SCO heeft onlangs een antiterrorisme-hoofdkwartier opgericht, dat precies bijhoudt welke terreurbeweging zich waar bevindt en hoe de drugsroutes en aanvoerlijnen lopen.
Volgens de lidstaten verklaarde de SCO dat zij geen politiek-militaire organisatie (vergelijkbaar met de NATO) wil worden.
Ik denk dat als de SCO een eigen verklaring aanneemt over de nationale veiligheid en stabiliteit in de Centraal-Azië, dat betekent dat de stabilisatie van de strategische situatie voor de lidstaten van de SCO van belang is.
Volgens Jamie Shea, directeur voor beleid en planning van de NAVO is er momenteel sprake van een eerste toenadering van de zijde van de SCO.
Ik denk dat de situatie in Afghanistan door het optreden van de Amerikanen en Engelsen verslechtert. In het afgelopen jaar waren er veel diplomatieke conflicten tussen de Afghaanse en de Britse regering en nam de kritiek onder de bevolking op de Britse militairen in Afghanistan toe. In december heeft de Afghaanse regering besloten om twee VN-diplomaten Afghanistan uit te zetten. Een van de diplomaten was afkomstig uit Engeland. Ze werden verdacht van geheime contacten met en hulp aan de Taliban.
De Engelsen hebben hun eigen geopolitieke ideeën en strategieën. De Amerikaanse militairen oefenen in deze regio invloed uit om er langdurig te blijven.
De Engelse en Amerikaanse strategieën passen niet echt bij de situatie van Afghanistan. De NAVO-militairen doen het werk in de regio, maar ik denk dat Afghanistan langzamerhand toch zal worden gedestabiliseerd.
Als de internationale gemeenschap en de VN dit probleem niet aanpakken dreigen de Taliban weer aan de macht te komen en dat zou op een regionale oorlog uitlopen.
Daarbij zou de NAVO zelf met andere NAVO-landen in conflict kunnen komen. Dat zou niet kunnen gebeuren als de NAVO-landen samen zouden werken met de SCO.
Ik denk zelf dat de Afghaanse bevolking niet echt blij is met buitenlandse militairen. De bevolking wil zelf graag beschikken over een militair fundament en op eigen kracht het terrorisme bestrijden op basis van hun eigen cultuur en tradities.
De westerse landen moeten zelf hun eigen lijn uitstippelen en dit besluit respecteren, dat zouden ze allang geleerd moeten hebben van het sovjet-tijdperk.
De Amerikanen willen volgens mij weer een soort nieuwe koude oorlog beginnen tegen de SCO in de regio.
Bovendien hebben de Amerikaanse en NAVO-troepen zich niet aan de wet gehouden en zelfstandig operaties uitgevoerd. Ze zouden contact onderhouden met de Taliban en andere fundamentalistische groeperingen.
De NAVO-landen en de Amerikanen wilden in Afghanistan vrede en stabiliteit brengen. Maar nu blijkt dat de situatie in deze regio er niet beter op geworden is en er nog steeds chaos en destabilisering heerst. Volgens Thomas Pickering, de voormalige ambassadeur van Amerika bij de VN en de Amerikaanse generaal James Jones, de voormalige commandant van de NAVO in Afghanistan, dreigt Afghanistan verloren te gaan als de NAVO-landen nu geen extra soldaten naar Afghanistan sturen.
Volgens de politieke adviseur van de OXFAM, Metta Oeldmana, kan de NAVO in Afghanistan niet winnen. Ik denk ook dat Afghanistan nog steeds met dezelfde problemen zit, zoals onveiligheid, drugshandel, mensenrechten, wederopbouw, corruptie, problemen van vrouwen en armoede. De NAVO, de VS en de VN hebben zes jaar lang niet de juiste strategie in Afghanistan gevolgd. Ik denk dat de NAVO-landen beter geen extra soldaten naar in Afghanistan kunnen sturen, maar moeten investeren in geld voor training en opleiding. De politieke en militaire belangen van VS in deze regio helpen niet bepaald bij het verbeteren van de situatie in Afghanistan.
Bronnen:
Website aria.com in farsi
BBC Russian.com 31-1-2008
Website omidevatan.com
Dagblad De Pers 23-1-2008
BBC.persian.com 30-1-2008
Manifest 28-1-2008
Clingendael.nl 28-12-2007
Asia Times, 29-1-2008 (M K Bhadrakumar, NAVO van het Oosten)
Naar boven
Naar beginpagina