Het conflict rond Zuid-Ossetië
In de westerse media overheerst nu het beeld van de aanwezigheid van Russische tanks in Georgië, terwijl de aanval vanuit Georgië op Zuid-Ossetië, die in de nacht van 7 op 8 augustus 2008 werd ingezet, naar de achtergrond is verdwenen. Terwijl juist deze aanval vanuit Georgië voor Rusland aanleiding was om tanks naar het gebied te sturen.
door Bas van der Plas/INSUDOK
In niet mis te verstane bewoordingen keurde de Russische president Dmitri Medvedev de agressieve aanval af:
“ Zoals u bekend heeft de aanwezigheid van Rusland op Georgisch grondgebied een volkomen wettige basis, daar wordt een vredesmissie uitgevoerd in overeenstemming met de daartoe gesloten verdragen. Wij hebben deze vredesmissie altijd als onze hoogste taak beschouwd. Historisch gezien is Rusland een garantie geweest voor de veiligheid van de volkeren van de Kaukasus en dit blijft tot de dag van vandaag waar.Dat woorden de woorden van Medvedev die hij uitsprak in een speciale zitting van de Russische veiligheidsraad op 8 augustus. Intussen werd ook bekend dat bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Peking er gesprekken hadden plaatsgevonden tussen Vladimir Poetin, premier van Rusland, en de Amerikaanse president Bush over de actuele situatie in Zuid-Ossetië. Omdat de Georgische president Saakasjvili geen stap zal zetten zonder al dan stilzwijgende toestemming van Washington was dit gesprek uiteraard zeer ter zake doende.
De afgelopen nacht hebben Georgische troepen een daad van agressie uitgevoerd tegen de Russische vredesmissie en de burgerbevolking van Zuid-Ossetië. Wat er plaatsvond is een flagrante schending van het internationaal recht en de mandaten die de internationale gemeenschap aan Rusland gegeven heeft als deelnemer aan het vredesproces.
De Georgische acties hebben mensenlevens gekost, waaronder die van de Russische vredestroepen. De situatie bereikte een punt waarbij Georgische vredestroepen het vuur openden op de Russische vredestroepen waarmee zij geacht worden samen te werken om hun missie voor het handhaven van vrede in de regio uit te voeren. Burgers, vrouwen, kinderen en ouderen sterven vandaag in Zuid-Ossetië, en de meerderheid van hen zijn burgers van de Russische Federatie.
In overeenstemming met de Grondwet en de federale wetten is het mijn taak als President van de Russische Federatie om de levens en de waardigheid van Russische burgers waar zij ook mogen zijn te beschermen. Het zijn deze omstandigheden die de stappen voorschrijven die we nu zullen nemen. Wij zullen niet toestaan dat de dood van onze medeburgers onbestraft blijft. De daders zullen de straf krijgen die zij verdienen”.
oorlog van informatie en desinformatie
Enkele uren kwam evenwel het nieuws over de oproep van de VS aan Rusland om de troepen uit Georgië terug te trekken. In de westerse media werd deze oproep al gauw omgebogen in het aanwijzen van Rusland als de hoofdschuldige in het conflict en had men het enkel nog over de 'Russische aanval op Georgië'.
Wat volgt is een oorlog van informatie en desinformatie. Rusland zou burgerdoelen in Georgië hebben gebombardeerd, de haven van Poti zou door bombardementen onklaar zijn gemaakt en het ANP meldde op 8 augustus, geciteerd in dagblad Trouw, kritiekloos uitspraken van het Georgische ministerie van buitenlandse zaken: ,,Rusland heeft de haven van Poti aan de Zwarte Zee volledig verwoest'', aldus het ministerie. ,,Poti is een zeer belangrijke haven voor het verschepen van energiebronnen vanuit de Kaspische Zee.'' Ook ligt Poti dichtbij de zogeheten Bakoe-Soepsa oliepijpleiding en olieterminal Soepsa, liet het ministerie weten”.
Ook hier desinformatie en valse stemmingmakerij: de zogeheten Bakoe-Soepsa oliepijpleiding en olieterminal Soepsa functioneren al jaren niet en hebben ook nooit gefunctioneerd, dus waarom dit kritiekeloos noemen in het citaat bij Trouw? Wanneer Trouw zichzelf 'de betere krant' noemt dan moet het met de rest van de Nederlandse pers nog wel slechter gesteld zijn. Er kunnen nog veel meer voorbeelden gegeven worden van desinformatie en stemmingmakerij, bijvoorbeeld hoe de correspondenten van NOS en RTL het nieuws in de Nederlandse huiskamers brengen, maar de stemming is al gezet: Rusland, Poetin en Medvedev zijn de schuldigen en, in de woorden van Saakasjvili “maken zij misbruik van hun positie door in de zomermaanden een klein landje aan te vallen” en speelt de Georgische president met genoegen de rol van de arme underdog die door het Grote Boze Rijk van het Kwaad (vrij naar Ronald Reagan) wordt overvallen.
Laten we echter niet vergeten dat op de achtergrond vanuit Washington de souffleurs klaar staan. Bij de presidentsverkiezingen van 2004 behaalde de toen nog 36-jarige Saakasjvili, gesteund door zijn succes in het leiden van de Rozenrevolutie, met 96 procent van de stemmen een glansrijke overwinning. Westerse media prezen vooral "Saakasjvili's inspanningen voor democratisering" waardoor "Georgië vaak als voorbeeld wordt gezien voor andere landen in de voormalige Sovjetunie". Verzwegen werd dat Saakasjvili met een westerse opdracht aan de macht kwam: orde en rust in het land garanderen opdat de Kaspische Zee-olie vanuit Azerbeidjan 'vreedzaam en ongestoord' door de pijpleiding via Georgië naar de Middellandse Zeehaven Ceyhan kan stromen om de westerse energiebehoeften te bevredigen. Georgië een transitland voor olie, dan zijn democratie en mensenrechten niet aan de orde. Bij de presidentsverkiezingen van januari 2008 werd door de Georgische oppositie nog een manifest uitgegeven waarin gesteld werd over Saakasjvili “dat deze president niet in staat is de territoriale problemen van Georgië (Abchazeti, Shida Kartli, Ajaria) op politieke/diplomatieke wijze op te lossen”.
geopolitiek machtsspel
Washington heeft geen democratische pretenties in de Kaukasus, maar voert daar haar eigen geopolitieke machtsspel. Het is daarom niet opmerkelijk dat de fraude bij de verkiezingen in Georgië ten tijde van Shevardnadze inzet werd van een door de VS geïnitieerde volksopstand, terwijl eenzelfde fraude in Azerbeidjan korte tijd daarvoor geluidloos werd gesanctioneerd door Washington. Maar Azerbeidjan was dan ook al een verklaard bondgenoot, terwijl Shevardnadze nog weleens wispelturig gedrag vertoonde in zijn buitenlandse politieke voorkeur.
Als enige overgebleven supermacht is Washington nu bezig om de Russische Federatie te omringen met een cordon van Amerikaanse militaire steunpunten en werkt openlijk aan de uitbreiding van invloed in de voormalige Sovjetrepublieken. Controle over de regio betekent controle over immense olie- en gasvoorraden en voor de dollars zijn er altijd marionetten en opportunisten te vinden, zoals Saakashvili duidelijk gedemonstreerd heeft! Arm Georgië en haar bevolking blijft weer niets anders over dan de rol die zij al eeuwen heeft: een speelbal van belangen die vele malen groter zijn dan het land zelf. En daarmee is er geen einde gekomen aan de oorlog van desinformatie, van ongefundeerde beschuldigingen over en weer en van een eenzijdige belichting in de westerse media.
Originele artikel: Het conflict rond Zuid-Ossetië (website INSUDOK)
Naar boven
Naar beginpagina