Actie aan het ministerie van Defensie tegen de NAVO-oorlog in Libië
door Marc Antoon De Schryver
Gepubliceerd op DeWereldMorgen.be
BRUSSEL - Een vijftigtal vertegenwoordigers van verschillende Belgische vredesorganisaties, verenigd in het Anti-oorlogsplatform, kwam woensdag aan het ministerie van Defensie hun ongenoegen uiten over de NAVO-operatie in Libië. Ze eisen dat België zich onmiddellijk uit de oorlog terugtrekt.
De actievoerders willen dat de NAVO-bombardementen op Libië ophouden. Ze willen dat België zich terugtrekt uit de militaire operatie, vragen een onderhandelde, politieke oplossing en eisen respect voor het internationaal humanitair recht.
De Belgische betrokkenheid
"Ons land is ter plaatse met zes F-16's. Die voeren regelmatig bombardementen uit. Volgens de officiële cijfers zijn er al 80 Belgische vluchten geweest, waarvan 39 om effectief te bombarderen. Daarnaast is er voor de Libische kust ook een Belgische mijnenjager actief, de Narcis", aldus Bert De Belder van de ngo Intal.
Ludo De Brabander van Vrede vzw: "We zitten met een regering van lopende zaken, terwijl dit toch over oorlogshandelingen gaat. Iedereen kan zien dat het conflict in een impasse zit: Tripoli wordt gebombardeerd, er worden burgerdoelen geraakt, er vallen burgerslachtoffers, ... Het wordt tijd om daar eens over na te denken en er conclusies uit te trekken."
De Belder: "Het feit dat er in het parlement geen enkele tegenstem was tegen de Belgische deelname is bedroevend. Het is vooral pijnlijk voor een partij als Groen!, die toch een verleden heeft in de vredesbeweging. Ook van progressieve elementen binnen de SP.A hadden we een sterkere vredesruggengraat verwacht. Het is dus aan de straat - de vredesbeweging, de sociale bewegingen – om deze mensen van gedacht te doen veranderen."
Een illegale oorlog
Maar de operatie kreeg toch groen licht van de VN-Veiligheidsraad?
"Het officiële argument voor de NAVO-operatie is resolutie 1973 van de VN-Veiligheidsraad. Maar zoals de operatie nu verloopt, is zij door die resolutie niet gedekt", zegt Ludo De Brabander.
Hij legt uit: "In de resolutie staat dat de burgerbevolking moet beschermd worden. De tekst benadrukt als voornaamste punten de noodzaak van een staakt-het-vuren en de noodzaak om tot een onderhandelde oplossing te komen. Wat we echter zien, drie maanden na de start van de operatie, is dat de NAVO het Libische regime wil omverwerpen en daarom de oppositie steunt. Stapsgewijs verzeilen we in een oorlog die, als we naar de Britse premier David Cameron luisteren, zelfs kan uitmonden in een militaire operatie op de grond."
"Over die resolutie van de VN-Veiligheidsraad kan veel gezegd worden", bevestigt Bert De Belder. "Vijf leden van de Veiligheidsraad hebben zich onthouden, en niet de minste: China, Rusland, India, Brazilië en Duitsland. Bovendien is de Veiligheidsraad geen democratisch orgaan: hij vertegenwoordigt niet het geheel van de Verenigde Naties. Daarvoor moet je bij de Algemene Vergadering van de VN zijn. Die zou nooit hebben ingestemd met een militaire interventie tegen een derdewereldland."
Politieke oplossing
Bert De Belder: "Hoe meer de NAVO bombardeert, hoe minder we erover weten. Dinsdag hebben we op TV gezien hoe het centrum van de hoofdstad Tripoli werd gebombardeerd. De angstpsychose bij de bevolking is duidelijk. Maar hoeveel slachtoffers er vallen, weten we niet. Cijfers van de NAVO krijgen we niet. We worden op veilige afstand gehouden van de realiteit van deze oorlog."
Ludo De Brabander: "Als vredesbeweging hebben we altijd gezegd dat het naïef is om te denken dat je met een bommencampagne de mensen in Libië kan helpen. Een burgeroorlog is nooit leuk. Maar bombarderen, draagt alleen maar bij tot de escalatie van het conflict. De NAVO is een militair bondgenootschap. Zo'n organisatie is niet geschikt om een politieke oplossing te zoeken. Daarvoor hebben we de Verengide Naties, de Afrikaanse Unie, de Arabische Liga, ... Dat zijn organisaties die veel beter geschikt zijn om te helpen, maar zij krijgen geen kans."
"Ik weet dat velen zeggen: 'We kunnen niet onderhandelen met Khaddafi, want hij is een massamoordenaar'. Maar voormalige handlangers van Khaddafi die overlopen naar de oppositie worden blijkbaar plots weer wél salonfähig ... Een politieke oplossing is haalbaar, maar men moet er moeite voor doen", aldus De Brabander.
Het Anti-oorlogsplatform bestaat uit Action pour la paix, Comité Surveillance OTAN, CNAPD, Femmes pour la paix, Intal, LEF, MIR-IRG, Mouvement Chrétien pour la Paix, Radio Almanar, Vrede vzw en Vredesactie.
Gepubliceerd op DeWereldMorgen.be
Naar boven
Naar beginpagina